Wystawa
„Giecz w monarchii piastowskiej”

(wystawa była czynna od 28 maja 2000 r. do 31 lipca 2009 r.)

Nową ekspozycję w Muzeum przygotowano z okazji milenijnych obchodów roku 2000, wkomponowując ją w cykl imprez gminnych pod hasłem „Giecz 2000”. Stanowiła ona odpowiedź na coraz częstsze postulaty uaktualnienia ekspozycji o wyniki badań archeologicznych wznowionych na terenie gieckiego ośrodka grodowego w roku 1990.

Powierzchnię wystawową powiększono o fragment holu muzealnego, na którym przedstawiono wycinek z pradziejów ziemi gieckiej, czyli z czasów znacznie wyprzedzających powstanie grodu. Zaprezentowano tu zabytki oraz rekonstrukcję grobu ciałopalnego pochodzących z cmentarzyska ludności tzw. kultury pomorskiej (Chłapowo, stan. 3), która przybyła na te tereny około połowy I tysiąclecia p.n.e.

W zasadniczej części ekspozycyjnej przedstawiona została historia grodu od chwili jego wzniesienia, tj. od poł. X w., do XIV stulecia. Okres ten podzielono na dwa etapy: 1. gród książęcy (do roku 1038, czyli do najazdu księcia czeskiego Brzetysława na Wielkopolskę), 2. gród kasztelański (od poł. XI do XIV wieku). Zamierzeniem twórców wystawy było takie zilustrowanie przeszłości grodu, by podkreślić jego wielkie znaczenie polityczne, potęgę militarną i świetność rezydencji władców. W przeszłości rangę potężnego grodu w Gieczu podkreślały m. in. budowle kamienne, charakteryzujące się interesującymi rozwiązaniami architektonicznymi, zaczerpniętymi z Europy Zachodniej i Południowej (palatium, grodowy kościół św. Jana Chrzciciela, kościół św. Mikołaja na osadzie targowej). Dlatego też znacznie poszerzono ekspozycję o informacje dotyczące architektury wczesnopiastowskiej.

Widok ogólny wnętrza pawilonu muzealnego

W porównaniu z wcześniejszymi gieckimi ekspozycjami, zaprezentowano większy zestaw zabytków związanych z różnymi dziedzinami życia ludności zamieszkującej gród i jego okolice: sztuką wojenną, rolnictwem, rybołówstwem i in. W tych drobnych przedmiotach kryją się właśnie przejawy codziennego życia, powtarzających się czynności i obrzędów. Wśród dużej ilości przedmiotów odkrytych w toku badań wykopaliskowych nalazły się również okazy rzadko spotykane na naszych ziemiach, odznaczające się dużymi walorami artystycznymi, jak np. rylce do pisania na powoskowanych tabliczkach, czy też fragmenty dzwonów (najstarszych znalezionych na ziemiach polskich). Po raz pierwszy prezentowano część bogatego zbioru monet znalezionych podczas badań kościoła św. Mikołaja.

Udostępnienie wystawy turystom odbyło się w dniu 28 maja 2000 r. Otwierający wystawę Dyrektor Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy Andrzej Kaszubkiewicz nawiązując do odchodów 1000-lecia Zjazdu Gnieźnieńskiego wskazał na znaczenie grodu w Gieczu w tym czasie. Podziękował również ludziom, którzy wsparli finansowo przedsięwzięcie. Słowa podziękowania skierował również do burmistrza Środy Wlkp., posła na Sejm, Mieczysława Jackowa, a także dom wójta gminy Dominowo, Antoniego Ochowiaka oraz Rafała Kordackiego z Domu Kultury w Dominowie. Następnie dzieje muzeum i jego wystaw oraz koncepcję nowej wystawy przedstawiła autorka scenariusza mgr Elżbieta Indycka.

Otwarcie wystawy. Przemawia autorka scenariusza Elżbieta Indycka, obok stoi dyrektor MPP na Lednicy Andrzej Kaszubkiewicz

Po części oficjalnej wszyscy Goście zwiedzili nową wystawę. Najwięcej zainteresowania wzbudził oryginalny szyszak giecki, wypożyczony na tę uroczystość z Muzeum Archeologicznego w Poznaniu (na stałe w Gieczu wystawiana jest jego kopia). Wszyscy zainteresowani mogli zwiedzić teren wykopalisk przy kościele św. Jana Chrzciciela, gdzie wyczerpujących informacji udzielała mgr Teresa Krysztofiak. Tego dnia wystawa była otwarta do późnych godzin wieczornych, również dla tych mieszkańców gminy, którzy licznie przybyli na uświetniający uroczystość występ Teatru Prawdziwego z Bielawy.