Giecz

Giecz — wieś, pow. średzki, woj. poznańskie. W czasach Mieszka I znajdował się tu gród, centrum kasztelanii dostarczającej drużynie książęcej 300 pancernych i 2000 szczytników. Gród w Gieczu był także czołem opola. Okres rozkwitu przeżył w XI w. W 1039 został zburzony przez Brzetysława I. W 1288 uzyskał prawo miejskie. Przeszedł wówczas w ręce Kościoła. Zamek spalili Krzyżacy w 1331. Pozostało po nim grodzisko, gdzie odkryto fundamenty kościoła-rotundy i palatium z pocz. X w. W Gieczu istnieje jeden z nielicznych w Polsce granitowych kościołów romańskich, datowany na poł. XII w.; jego fundację przypisuje się Piotrowi Duninowi. Giecz upadł ostatecznie w poł. XVII w. i zszedł do rzędu wsi.

Giecz, wieś, pow. średzki, woj. poznańskie. W czasach Mieszka I znajdował się tu gród, centrum kasztelanii dostarczającej drużynie książęcej 300 pancernych i 2000 szczytników. Gród w Gieczu był także czołem opola. Okres rozkwitu przeżył w XI w. W 1039 został zburzony przez księcia czes. Brzetysława I. W 1288 uzyskał prawo miejskie. Przeszedł wówczas w ręce Kościoła. Spalony częściowo przez Krzyżaków w 1331. Na grodzisku odkryto fundamenty kościoła-rotundy i palatium z początku X w. W Gieczu istnieje granitowy kościół romański, datowany na poł. XII w. Giecz upadł ostatecznie w połowie XVII w. i zszedł do rzędu wsi.